A.capita quajvòlta la sèira,
vardand anvischesse 'na stèila,
ad pensé a cola part, ëd Vita già spèisa.
Quand cola stèila la vardavo da masnà,
pènsavo e sognavo al mond, grandios, e lontan
pensand nòstra Vita come 'n viage 'd doman.
Peui da giovo col viage a l'é stàit cominsà,
un ann a press l'autr, col viage a l'é continoà,
sempre pì lung, ant el mond, sempre pì lontan
Vaire vire l' oma vist seurte 'l sol a la matin,
Vaire vire i l'oma vist-lo 'ndé giù, suj mont visin
vaire Lun-e son passaje traversand cost cel.
Vaire stagion a l' han ambiancà
'd fiòca d' Invèrn nòstre montagne.
A l'han piturà 'd mila color e përfum
ant la Prima, nòstre coli-ne e valade.
A l' han colorà dël giaun ëd je Spì,
d'Istà, le nòstre infinìe campagne
a l'han profumà d'Uva madura
e sfumà 'd giaun, e tute sòrt ëd ross
d' Otogn, ij castagné e le vigne 'd nòstre coli-ne,
Vardoma lontan, Amis Piemontèis,
e pensoma a vaire Aurore, Tramunt,
d' Invern, ed la Prima, d' Istà e d' Otogn
I voroma ancora armiré, conté e canté
An gamba, Cambrada e augùri,
che nòst viage a sia ancora bin longh
e ch' i peudo ancora 'rtrovesse
an tante autre occasion,e con amicissia,
costi augùri scambiesse.
